Heimwee-planeet (gedicht)
Als ik me op Mars denk
krijg ik zo’n heimwee
naar de zee in Zandvoort
naar de golven die daar spelen,
naar de Veluwse Poort
waar de treinen reden,
naar de velden bloemen
in Hillegom en Lisse,
naar de wind op d’Afsluitdijk,
naar vissers op de uitkijk
in Volendam, de vlinders in de polders,
naar Erik en het klein insectenboek,
naar hoepelen in korte broek,
naar rennen van de dijk,
naar “jonge sla” van een bekende
dichter,
wat maakt dat mijn gemoed toch lichter
als ‘k al die dingen ook op Mars
beleven kon, niet het vooruitzicht
op het leven in een grote kom:
dat lijkt mij slecht gewin.
Ik schrijf mij er toch maar niet voor
in,
misschien is heropstanding zelfs een
beter nieuw begin…
Leo Besouw
